Auteur: iamthebest4
Nadat in vorige handelsperiodes meerdere malen conflicten waren ontstaan door tegenstrijdigheden en onduidelijkheden in het wetboek, bleek al snel dat het wetboek eens opgeschoond moest worden. Daarom is er sinds het begin van deze handelsperiode gewerkt aan verbeteringen aan het wetboek voor Digitalië. Al snel kwamen een aantal mensen tot de conclusie dat een nieuw besturingssysteem misschien wel leuk zou zijn.
Na aardig wat beraad (door een groep die zich de ‘Raad van Zeven’ noemt) bleek al gauw dat er een voorkeur was voor een absolute koning. In dit geval zouden dus de senatoren afgeschaft worden en zou één koning alle macht in handen krijgen. Alle andere opties die ze bedacht hadden waren al eens uitgevoerd (en niet positief uitgevallen), of waren te ingewikkeld om überhaupt in te voeren. Digitalië zal op deze manier dus teruggaan naar de beginselen van het koning zijn: Een absolute koning die alleen afgezet kan worden door hem te vermoorden.
Natuurlijk schuilt hier een gevaar. De koning zou in principe alle macht naar zichzelf, als natuurlijke persoon, kunnen schuiven. Daarom blijkt in het huidige conceptwetboek dat de koning toch niet alle macht heeft. De koning heeft alle macht betreffende de uitvoering en rechtspraak, maar hij is niet in staat de wet in zijn eentje aan te passen. Hier komt namelijk een ander orgaan bij kijken dat zijn wetsvoorstellen goed of afkeurt. Dit om de beginselen van het huidige wetboek te beschermen en de koning dus in principe niet constant aan de macht kan blijven. Een ander voorstel was dat geen enkel lid van het nationaal bestuur de mogelijkheid zou krijgen de wet aan te passen. Nadat de ‘Raad van Zeven’ zich hierover boog, zagen zijn echter in dat in de toekomst het systeem ofwel aangepast moet kunnen worden, ofwel dat er eventueel verplichte veranderingen in de wet mogelijk moeten zijn.