Auteur: sksmit
Het rommelt onder de aardkorst van Cyberi�. Woede en frustraties hopen zich op.
Een gloeiende vulkaan, scheuren in de aardkorst.
Gloeiend grind sijpelt langzaam weg en laat een spoor van vernieling achter.
Bomen worden ontwricht, stenen versmolten. Een blik van razernij zit verscholen achter deze krachten der natuur.
Alleen de koude kilte van het water kan deze massa tot stilstand brengen. Het water ons gebracht door dezelfde krachten der natuur. De krachten die ook ons gemaakt hebben.
We kunnen vluchten voor deze gloeiende massa, maar ook kunnen we geulen graven, bossen blussen, en deze massa stoppen. We zijn ��n, geen ramp moet ons tegenhouden. We moeten blijven blussen, blijven bouwen, totdat de vulkaan is uitgeraasd.