Auteur: Bernard
Het was ongeveer 14 of 15 maanden geleden dat ik telefoon kreeg van een belangrijk instituut uit Maastricht. Het was een langdurig gesprek, waarin er veel informatie op mij af kwam. Ik kan me niet zo veel meer herinneren van dat gesprek, maar ik weet wel dat het veel indruk op mij gemaakt had. In die tijd heerste er hongersnood en was er veel ellende. Er was eten in overvloed, maar de prijzen waren zo hoog, dat niemand het kon betalen. Op de dag van dat telefoongesprek was ik precies acht jaar getrouwd. Samen met mijn vrouw onderhielden we onze twee kinderen, welke ook met maar een beetje voedsel in leven moesten blijven. In de stad werd ik cheater en criminal genoemd, omdat ik iedere dag wel weer een groentewinkel beroofde om mijn kinderen in leven te kunnen houden. Maar op deze dag kon er niets meer mis gaan! Het Maastrichtse instituut vertelde me dat ik samen met enkele andere mensen naar een ander oord zou worden overgeplaatst. Ik stapte in het veel te kleine busje en zwaaide naar mijn vrouw en kinderen, die ik achter moest laten. Ik was op weg naar Cyberi�!
Lees verder onderaan de pagina