Auteur: kleinez
Ik stond een weekje geleden tegenover de DCB en zag overal bewaking, cameras en alarmsystemen. Het leek zo goed als onmogelijk om die zwaarbeveiligde bank te overvallen. Even bleef ik staan kijken en luisterde naar het geroezemoes van de mensen om me heen. Toen stak ik mijn hand op naar een passerende taxi, en reed naar huis. Een paar dagen lang ging ik door met het normale werk, maar toch voelde ik ergens van binnen een idee borrelen. Oh, ik had het wel eens ergens gelezen. Bank overvallen, tienduizenden I-Shells buitgemaakt, dader nooit gepakt. Tienduizenden I-Shells, dan hoorde je in een klap bijna zeker tot de 20 rijkste inwoners van Cyberië en Digitalië. Moest ik het dan toch proberen?
Ik sloeg er een paar oude kranten op na en het was verbazingwekkend hoeveel bankovervallen slaagden. Dat was het moment waarop ik een besluit nam. Ik liep mijn magazijn in en begon aan de bouw van een MC-Truck die ik zeker nodig zou hebben. Ik verrichte haast onmogelijk werk en kreeg de Truck in een halve dag af. Tevreden over het resultaat stapte ik in en reed een rondje door Digitalië op zoek naar een wapen. Moeilijk kon dat nooit zijn, dacht ik. En inderdaad vond ik binnen een uurtje een winkel die betaalbare pistolen leverde. Het was voor mijzelf toch wel even schikken om daar met dat koude wapen in mijn hand te staan. Even bleef ik verbouwereerd staan, maar ik besloot door te zetten nu ik al zover gekomen was. Ik reed langs het doel. Eerst had ik de DCB willen overvallen, maar ik richtte mij op een iets minder beveiligde bank. Daar aangekomen heb ik de hele middag gekeken wanneer een bewaker langs kwam, of er ergens verborgen cameras hingen, enzovoort. Ik ging naar huis om een dutje te doen, want om mijn plan te verzinnen moest ik uitgerust te werk gaan.