Auteur: Peter R. de Vries
De politiek in Cyberië, er gaat geen handelsperiode voorbij zonder dat het weer eens mis gaat. De ene minister krijgt een motie, de President wordt weggestemd, een andere minister gooit zijn ministerie leeg. Zo gaat het iedere handelsperiode. Maar waarom?
Het antwoord is vrij simpel. Elke handelsperiode zie je de krantenkoppen. President X weg na drie moties, Minister van Justitie Y gooit Openbare Rechtbank leeg, Ex-president Z neemt ontslag na 4 Vice-presidenten aan te hebben gesteld. En ook de NewsFeed moet er aan geloven. Q nieuwe Vice-president, H is terug uit ballingschap. Ex-criminal, -cheater, – pester, – President G gaat voor mayor.
Zo gaat het iedere handelsperiode. Maar wat heeft dit te maken met incapabele parlementariërs? Alles! De semi-democratie van Cyberië heeft namelijk een probleem: het stemgedrag van de kiezers. Standpunten doen er namelijk niet toe, alleen een grootschalige campagne, op welke manier dan ook, zorgt voor meer stemmen. Want, zo blijkt uit het verleden, de Cyberiër stemt op bekende namen.
Dit heeft voordelen, maar ook zeker wel nadelen. Het voordeel is dat de mensen met naamsbekendheid vaak in het parlement komen, en dus zeer ervaren zijn met politiek bedrijven, tenminste, de meesten. Het nadeel is het begrip negatieve publiciteit, want negatieve publiciteit is ook publiciteit. Hoe meer je in het nieuws komt, op wat voor manier dan ook, des te meer naamsbekendheid je krijgt. En, zoals zojuist is uitgelegd, naamsbekendheid levert stemmen op.
Dit probleem is op vele manieren op te lossen, we moeten echter wel rekening houden met het democratische systeem. We zouden bijvoorbeeld iedereen die incapabel is kunnen verbieden om de politiek in te gaan. We kunnen ook het actieve stemrecht van mensen die op politiek vlak vaak de fout in gaan af kunnen nemen. Helaas is dit niet mogelijk.
Wat wel mogelijk zou zijn is dat de politici die in dit artikel zijn beschreven zich wat meer volwassen en professioneler op zouden gaan stellen en zouden luisteren naar kritiek. Ook zouden de partijen deze personen kunnen weren van hun kieslijst of ergens onderaan kunnen plaatsen zodat ze geen stemmen mis lopen maar ook geen negatieve naam krijgen dankzij de incapabele politici. Nadeel is echter wel dat deze incapabele personen vaak, en ja het klinkt raar maar het is toch echt zo, in het bestuur van hun partij zitten. Ze hebben immers de ervaring.
Dan blijft er nog een, in theorie erg makkelijke, oplossing. Het stemgedrag van de kiezers. Deze zouden eigenlijk alleen op de partijen moeten stemmen waar capabele personen in zitten en deze zouden dan ook nog eens in de top vijf van hun partij moeten zitten. Echter, er zijn niet veel partijen die aan deze criteria voldoen. Het is echter haast niet mogelijk om de kiezers te dwingen om op capabele mensen te stemmen. Ze ondervinden immers geen problemen als het land 8 dagen zonder president zit of als de OR leeg is gegooid.
Dit feit speelt ook bij de politici, want wat maakt het uit als je negatief in de publiciteit komt? Het levert je alleen maar meer naamsbekendheid op…
* In dit artikel zijn de namen gefingeerd, ik gun de politici namelijk deze naamsbekendheid niet!