Auteur: Cent
Ergens, ver van Cyberië, ligt een dorpje. Het dorpje ligt in een zeer snelstromende rivier, die de Econoomstroom wordt genoemd. De inwoners hebben dijken om hun huisjes gebouwd, om ze tegen het verwoestende water te beschermen.
Soms is er een rustige periode. De Econoomstroom stroomt dan rustig langs hun dijkjes. Er is een overvloed aan eten, omdat ze alle tijd hebben om te vissen. De inwoners voeren gesprekken met elkaar en ruilen af en toe wat zandzakken, voor de dijken, tegen vis. Stenen, die de dijken proberen te verwoesten, worden zonder pardon weggeslingerd. Ver weg, uit hun perfecte dorpje. Iedereen is blij.
Maar soms zijn het keiharde, barre tijden. De Econoomstroom dondert dan door het dorpje heen. Het is ieder voor zich en de eenheid in het dorp is totaal verdwenen. Iedereen is bezig zijn dijk te verstevigen met de zandzakken die hij in de rustige periode had geruild. Ze vergeten de stenen weg te slingeren, waardoor deze een groot gevaar vormen voor het dorp. Ze lijken groter te zijn dan in de rustigere periodes en hebben een verwoestende kracht. De dijken van sommige inwoners breken, ze hadden niet genoeg zandzakken bemachtigd. Anderen verhongeren wegens een tekort aan vis. Weer anderen hebben gewoon pech, tien enorme stenen slaan hun dijk kapot. Slechts de beste ruilers overleven.
Maar op een kalme dag bedacht iemand iets. Hij begon de leiding in het dorp op zich te nemen en zag dat iedere keer als de Econoomstroom ruig werd, veel slachtoffers vielen. Hij gaf iedereen verschillende taken, zodat ze samen konden overleven. Zo liet hij een groep mensen de stenen uit het water halen. Een andere groep keek welke stenen nog eventueel bruikbaar waren voor de dijken en slingerde de rest weg. Weer een andere groep liet hij onderzoeken hoe ze de beste dijken konden maken. De grootste groep liet hij vissen, zandzakken maken en deze ruilen om een goede verhouding te krijgen.
Zelf nam hij de leiding in het dorp. Hij koos 19 anderen die toezicht hielden op de hardwerkende mensen. De man wist dat hij geslaagd was. Ja, samenwerking was de enige manier geweest om dit dorp te redden.