Auteur: sksmit
Sinds mensenheugenis zijn het de beleidsmakers uit het Parlement die zich contant bemoeien met juridische uitspraken. Deze bemoeienissen kenmerken zich vaak door een groot gebrek aan juridische kennis en een overschot aan naïviteit. Dit commentaar komt dan van de Parlementariërs die vaak zelf nog nooit als rechter hebben opgetreden. Zij beseffen vaak niet dat wij als rechters niet alleen mensen moeten veroordelen, maar ook beschermen. Zo verging het ook bij een discussie in het Achterkamertje.
Deze discussie ging over de geldigheid van screenshots (opgenomen beeld- en geluidsmateriaal) in een rechtszaak. Battery betoogde, bijgestaan door m1n1conomy, ook Parlementariër, dat rechters niet bij voorbaat screenshots mogen afwijzen. Na wat sleutelwerk en wat (terecht) afgekeurde, door mij gemanipuleerde screenshots, fabriceerde ik een perfecte vervalsing. Deze week in grootte en kleurstelling niet af, anders dan Battery durft te beweren. Het ging hier namelijk om een nagespeelde conversatie in een nagebouwd decor.
Nadat aangetoond is dat het mogelijk is een conversatie te vervalsen, is het juridisch gezien dus onmogelijk om screenshots te gebruiken. Een discussie over de echtheid van een screenshot is eigenlijk een rechtszaak op zich: de aanklager claimt de echtheid, de verdediging zal dit ontkennen. Aangezien het dan woord tegen woord is, is er geen juridische mogelijkheid voor het vaststellen van de echtheid, dan het horen van getuigen.
Screenshots dienen dan ook vooral gebruikt te worden om de context waarin de woorden staan te kunnen beoordelen, anders dan het gebruiken als bewijs. Screenshots zijn, en zullen nooit waterdicht zijn, en waar gaat het met onze rechtsstaat heen als we mensen gaan veroordelen op vage en makkelijk te vervalsen bewijslasten?