Keuze voor een bestuursvorm

Auteur: Scientist

Aristoteles zag vroeger al dat er meerdere visies op politiek bestuur mogelijk waren.
In de bekendste theorie van deze filosoof spreek hij over verschillende typen en in het onderstaande worden mogelijke groepen bestuurders besproken; Het volk heerst zelf in een (directe) democratie, een groep geleerden uit de middenklasse ofwel aristocraten en ten slotte de alleenheersers die puur uit eigenbelang handelen, de tiranen.

In Cyberië is er dan geen sprake van een directe democratie, wij vaardigen immers vertegenwoordigers af om onze belangen te behartigen, maar het model kan toch democratisch genoemt worden. Een groot voordeel van deze bestuursvorm is dat wij allen de mogelijkheid hebben om ons politiek te ontplooien en daarom in zekere zin ook vrijer zijn. Toch zag Aristoles een democratie als een van de gevaarlijkste bestuursvormen. Ten eerste werdt zijn sceptisisme gevoed door de onwetendheid van sommige burgers, hij zag dat de vertegenwoordigers van het volk eigenlijk helemaal niet capabel waren om de belangen van deze groep te behartigen. Bovendien, en dit is misschien wel in extreme mate van toepassing op de Cyberische politiek, zou een model als deze enkel tot inproductiviteit leiden aangezien zoveel deelnemers in het proces als gevolg zouden hebben dat er een enorme bureaucratie zou ontstaan.

Een groep wijze mannen, door Plato ook wel filosofen genoemd, zouden volgens Aristotels de oplossing zijn, wat in Cyberië ook wel de Veteranenraad genoemd word (CoV). Volgens de filosoof zouden deze mannen onbeperkte macht moeten krijgen om hun ideën over het land te doen vloeien. Een Veteranenraad, als leidend bestuursorgaan zou voor sommige inwoners een schrikbeeld zijn maar misschien zou dit wel ten goede komen van het land.

Vervolgens de aanleiding van dit stuk, een Tiranie in Cyberië. Deze week doken er weer enkele discussies op over een dictatoriaal bewind in Cyberië. Één heerser die alle macht heeft. De inefficiëntie van een parlement zou hierdoor voorgoed verdwijnen en volgens sommigen zal de onmogelijkheid tot ontplooing in de politiek door de burgers maar voor lief genomen moeten worden. Een bestuursvorm die in veel gevallen efficiënt is en bovendien leid tot een vaak eensgezind volk.

Een parlement dat zoekende is naar ideën zou wellicht de komende week de bestuursvormen eens op een rijtje kunnen zetten.

Leave a Reply