Auteur: m1n1conomy
Steeds vaker klinkt per monde van politici de roep: "We moeten de politiek weer interessant maken". En dat is volslagen onzin. De politiek is er niet om de politiek interessant te maken. De politiek is er namelijk om het land te besturen, en niet meer (of minder) dan dat. Op het moment is het echter zo dat de politiek daar niet in slaagt. Cyberië heeft haar budget-systeem moeten afstaan, en waar we vroeger vijf Ministeries hadden, is het geheel nu gebundeld in twee instanties. Kortom, het huidige systeem voldoet niet meer. Dat doet het al een heel tijdje niet meer, maar de problemen zijn in de laatste handelsperiodes verergerd.
Eerst was het alleen dankzij TheBlueClan`s late sollicitatie dat we een Minister van Financiën hadden, enkele weken geleden, waardoor er alsnog budgetten uitgedeeld konden worden aan de steden. En vorige periode werd duidelijk dat het Parlement faalde in de zelf-verrijking van Podje via de Cyberische schatkist. Na ruim vijf jaar is het over en uit met het Cyberische Parlement, het is tijd om de boel op te doeken.
Het alternatief? Directere democratie, door middel van een volksraadpleging en directe verkiezingen van het Kabinet. De Ministers en de President worden dan direct door het Cyberische volk gekozen en worden dan niet meer gecontroleerd door een Parlement, maar datzelfde volk. Wat betreft die controle zijn er dan twee mogelijkheden, namelijk dat iedere Cyberiër hieraan deel kan nemen, of alleen personen die zich in het begin van een handelsperiode aanmelden voor de functie van Volkstribuun. Gezien enkele praktische bezwaren heeft die laatste optie de voorkeur.
Wat er vervolgens gebeurt is dat het Kabinet alle beslissingen neemt en ook wetsvoorstellen door kan voeren, tenzij ze terug gefloten worden door de Volkstribuun. De tribunen kunnen ook leden van het Kabinet laten aftreden, waarna zij opgevolgd worden door de nummer twee van de verkiezingen. Dus, de macht van het Kabinet moet altijd gelegimiteerd worden door het volk, en het volk kan via de Volkstribuun haar dwingende afkeuring uitspreken over beslissingen van het Kabinet. Direct, democratisch, en praktisch.