Auteur: Dhr. Jorisz
Alle handelaren zijn gek. Massaal zeuren over te kleine winstmarges die ze maken, massaal zeuren over de weinig afzet, maar ondertussen wel bakken met geld verdienen. Dat is de huidige trend. Steenhandelaren zeuren als je steen verlangt voor 4 I-Shell, terwijl dat best duur is. IJzerboeren vinden 10 ISH al weinig en de plastichandelaren vandaag de dag vinden 4,5 ISH al weinig.
Opvallend is dat er zo weinig geklaagd wordt over de prijzen. Nu is het natuurlijk zo dat vrijwel elk product wat aan de dure kant is, maar sommige maken het wel heel erg bont. Hout voor meer dan 0,4 is absurd. Plastic voor meer dan 3 ISH is ook overdreven, ijzer voor 8 is niet gek, en chips voor 23 ISH ook niet.
Uiteindelijk zijn de kleine handelaren de dupe van de hoge prijzen. Zij pakken het minste winst, en de grote handelaren dingen nog wel aardige kortingen eraf (waar is de tijd dat steen 2,5 ISH p/s kost en ijzer 6 ISH?). Misschien moet het CBI eens wat meer optreden tegen kartelvorming. Of misschien moet de hele kartelvormingwet wel worden aangepast (naar bijvoorbeeld een kleinere winstmarge, of maximale winstmarge per product (aangezien de afzet heel erg verschilt per product)).
In ieder geval, genoeg stof om over na te denken!