Auteur:Tresias Aegirsson
Graag zou ik eerst willen benadrukken dat dit artikel is geschreven op persoonlijke titel en niet namens een organisatie, in een functie en heeft daarmee ook geen enkele betrekking tot de organisatie waar dit artikel over gaat.
Het is al enige tijd geleden dat ik voorzitter werd van de Hoge Raad. Eigenlijk is het maar een gekke organisatie. Het is de hoogste rechterlijke organisatie van de Federatie, dit zou moeten betekenen dat de organisatie recht zou moeten kunnen spreken. (“rech·ter·lijk (bijvoeglijk naamwoord) 1 van de rechters, van het rechtswezen: de rechterlijke macht” Vandale).
Nu is de vraag alleen, is die benaming voor een instantie die op verzoek advies geeft, wel juist. Een advies dat niet hoeft worden overgenomen, wat is daar de functie van? Is de Hoge Raad dan wel de hoogste rechterlijke organisatie? Is het niet gewoon een leuk raadje dat niks zeggende adviezen verstrekt aan organisaties?
Wat nog sterker is, is dat landen verplicht zijn wetswijzigingen die zijn aangenomen, voor te leggen bij de Hoge Raad. Ik heb eens zitten zoeken in de archieven. Ik heb nog nooit gezien dat een wetsvoorstel niet is verwerkt, ook al is het niet via de Hoge Raad gegaan. Nu kan het zo zijn dat mijn geheugen me in de steek laat, maar dat betwijfel ik.
De Federale Overheid houdt zich niet altijd aan de wet hierdoor. Immers, landen en de Federal Union kunnen zonder moeite de Hoge Raad passeren. Vervelend? Welnee. Dat is hun goed recht. Er staat geen straf op en wie gaat daar nu zaken tegen aanspannen. Of sterker, welk land neemt er een advies nu serieus? Denken die snotpieken bij de Hoge Raad daadwerkelijk zo slim te zijn? De Hoge Raad is nutteloos, kan niks afdwingen en is al helemaal niet de hoogste rechterlijke macht. Het enige wat de Hoge Raad met de rechtspraak te maken heeft is het aanstellen van een persoon. Niks meer, niks minder.
De Hoge Raad kan worden opgedoekt, nu is het alleen de vraag wie er eens echt wat durft te veranderen. Want dit systeem klopt niet, net als het vorige systeem.