Auteur: Tresias Aegirsson
Lange tijd werd er gedacht dat door de invoering van de Federal Union en de High Council er meer te vertellen zou zijn door de spelers. Op dat moment waren er zo’n vijfhonderd, al dan niet inactief, spelers van dit spel. Vijfhonderd handelaren, politici en ander gespuis die allemaal andere meningen hebben werden voortaan vertegenwoordigd door, aan het begin, acht toppolitici. De bestuurders van de landen, een voorzitter van de Federal Union en drie leden van de High Council. Zij bepaalden wat er gebeurde met een heel aantal artikelen van het internationaal wetboek. Maar deden ze dat eigenlijk wel?
Aan het begin van dat tijdperk, het tijdperk dus na de Council of Veterans, leek het erop dat het een vooruitgang was. Indirect hadden spelers meer te zeggen gekregen doordat de leden van de Federal Union door het volk gekozen waren, al dan niet indirect. Tot dat bleek dat er toch een heel aantal meningsverschillen waren. Digitalië en Ibisha Island deden wat moeilijker dan Cyberië en Virtua. Niet heel gek gezien de cultuurverschillen.
Een aantal handelsperiodes terug, kwamen er steeds meer overlegclubjes bij. Het vertrouwen tussen de regeringsleiders was ver te zoeken. Zover zelfs dat voorstellen haast standaard geblokkeerd werden. Dat was ook heel goed mogelijk namelijk, er waren vetorechten voor alle landen. Een voorstel dat een land benadeelde, werd direct verworpen dat het benadeelde land. En was er al een voorstel dat niet een land benadeelde, dan stelde het niet veel voor en kon het net zo goed niet ingevoerd worden.
Afgelopen handelsperiodes verdwenen deze vetorechten echter, en direct gingen er stemmen op dat de Federal Union eindelijk zou gaan werken. Maar niks is minder waar, het enige voorstel dat ter stemming ging, werd ter stemming gebracht nadat de handelsperiode afgelopen was. Lekker handig natuurlijk, want zijn de regeringsleiders dan nog in functie? Besloten werd om de stemming toch niet door te laten gaan. Doe het dan opnieuw vanaf de start van de nieuwe handelsperiode, zou je denken. Maar we zijn nu bijna twee weken onderweg, en opnieuw is het nog niet ter stemming gebracht.
Werkt de Federal Union dan überhaupt wel? Is het niet beter om het gewoon bij de Federal Government te leggen, zij zijn tegenwoordig behoorlijk slagvaardig. Bonanza lijkt daar de aanstichter van. Deze ex-politicus heeft gezien zijn ervaring met wetboeken een goede invloed op de Federal Government. En gezien de mededelingen van de laatste tijd, buit hij deze invloed ook goed uit. Is het dan nog wel nodig om een groepje spelers, die niet kunnen samenwerken, de macht te geven om het internationale wetboek aan te passen?
Vat dit niet op als een suggestie om alleen de High Council te behouden, maar zie het als een suggestie om het vertrouwen onderling eerst weer op te zoeken alvorens samen te gaan werken en laat het tijdelijk rusten. We hebben veel geleerd van de periode waarin de Federal Union nu bestaat, met die kennis kunnen we zodra het vertrouwen terug is gevonden, de Federal Union weer oprichten. Maar dan weten we wel zeker dat de Federal Union beter zal gaan werken dan nu het geval is.