(Parish) De Federatie ziet er helemaal anders uit dan een paar rondes geleden, en dat is een verademing. Niet alleen zijn de inwoners grondig door elkaar gegooid, ook de regels zijn aardig veranderd. Één nieuwe regel springt meteen in het oog bij het openslaan van het Internationale Wetboek: binnenkort wordt het mogelijk om een nieuw land te beginnen. Een korte analyse dringt zich op.
De landen van deze federatie zijn de hoekstenen van onze samenleving. Ze zorgden in het verleden voor de nodige reglementering, voor stabiliteit en voor voorzieningen. Alleen: de laatste jaren ging dat door de inactiviteit van de politici bergaf. Wetboeken stonden vol fouten, waren niet up-to-date of hadden zelfs helemaal geen impact op het dagelijkse leven in de Federatie. De Federals zelf waren daar niet onschuldig in: steeds meer macht werd naar het Internationale Wetboek toegetrokken. Een begrijpelijke reflex gezien de staat waarin de meeste wetboeken zich bevonden, maar toch. Het gaf ook de impuls dat landen er helemaal niet toe doen. Zolang er handel is draait de motor, en zolang de motor draait is iedereen tevreden.
Laat ons eerlijk zijn: het maken van een nieuw land zal niet voor iedereen weggelegd zijn. Eerst en vooral is het een vrij dure aangelevenheid: wie er eentje wil oprichten moet 250,000 ish ophoesten. De groep mensen die dat soort bedragen tot hun beschikking hebben liggen niet dik bezaaid. En als dat nog geen struikelblok genoeg is moet je ook nog eens in totaal tien spelers met de neus in dezelfde richting krijgen. Een quasi-onbegonnen taak.
Maar wie er wel in slaagt heeft een gouden toekomst in het verschiet: de tools om voor deze tien personen op maat aan wetgeving te gaan doen, een volledig land vol resources voor tien mensen, en ga zo maar door. Het is de gedroomde groeikans voor de big rollers in de Federatie, voor wie een stad vaak te klein was na een paar dagen. Het idee om op afroep landen – en nieuwe resources – ter beschikking te krijgen speelde al vaker in menig natte droom.
Maar is het ook voor de gewone speler een goed idee? De kans is groot dat deze spelerlanden vrijhavens worden voor grote ondernemers waardoor de koek voor de gewone ondernemer weer kleiner wordt. Kleinere spelers opereren vaak in het kielzog van de hele grote, maar blijven in dit nieuwe scenario ‘achter’ in de gewone landen van de Federatie. Hoe snel zullen deze kleinere spelers doorzien dat hun toekomst ligt in de landen die door de fortuinlijke elite wordt opgezet? Eerlijk gezegd voorzie ik een totale leegloop van de bestaande landen, ten voordele van de spelerlanden. Een consolidatie van macht van wie geld heeft en een volledig verdwijnen van democratie ten voordele van een kapitalistische alleenheerschappij van een elite.
En mijn vraag is niet: wanneer zal dit gebeuren, maar wie zet de eerste stap?