Auteur: Tresias Aegirsson
“Nee bedankt”, zult u vast denken. Maar eigenlijk is het helemaal niet zo’n gek idee. Het is vaker geopperd, en ook deze handelsperiode zijn er weer mensen met het idee gekomen. Ik pleit er zelf eigenlijk ook voor. U zult in dit artikel een aantal argumenten hiervoor terugvinden. Ik hoop dat er iemand in de pen klimt bij de komende editie, die fel tegen dit idee is.
Het hoofdargument is eigenlijk dat het enorm veel mensen bespaart en dat de politiek een stuk sneller verloopt en daarmee beter. Waar er nu in totaal 19 personen actief moeten zijn om ons land fatsoenlijk te besturen volgens het wetboek, zouden er in de nieuwe situatie maar 5 personen nodig zijn. De 4 gebruikelijke burgemeesters en een President om het aantal oneven te maken. De 14 personen die dan vrij komen, kunnen bijvoorbeeld het officer-tekort oplossen.
Daarnaast is het zo dat het politieke systeem gewoon dood aan het bloeden is. Dit is vooral te zien aan het feit dat er al lang niet meer op standpunten wordt gestemd, maar op naam. Mocht je nog zulke formidabele standpunten hebben, heb je je naam tegen dan kom je nergens. Dat is zonde, want je hebt wel het inzicht voor de politiek.
Tevens is het systeem ook democratischer, de burgemeesters die ministerposten krijgen zijn democratisch gekozen en niet gekozen door een President die weer werd gekozen door de partijvoorzitter van de grootste partij(en). En partijen zijn dus ook niet meer per sé nodig.
Hoe het precies in zijn werking zou gaan, weet ik zelf niet natuurlijk. Maar ik denk zeker dat het eens onderzocht moet worden. Het is een zeer aantrekkelijk idee namelijk om de burgemeesters wat actiever te laten zijn en de politiek te hervormen naar een actieve vorm.