Auteur: Redactie
Vrijdag staat Cyberië weer in het teken van verkiezingen. Dan zal blijken of de Cyberische burgers het falende beleid van de regeringspartijen PvdA, Evolution en Lijst Democratie keihard afstraffen en of de drie recent opgerichte partijen op enige steun kunnen rekenen. Uit de uitslag van de Parlementsverkiezingen, die zaterdag bekend gemaakt wordt, zal bovendien moeten blijken of Lijst Milou eindelijk dood verklaard wordt en waar de stemmen van tientallen zwevende Alvarezzen naartoe gaan. Het belooft een spannende dag te worden. Of niet?
De afgelopen vier weken kenmerken zich door een onophoudende stroom van problemen in het Blauwe Huis, het Parlementsgebouw van Cyberië. Wisselend onderling en met de Veteranen Raad maakten de 19 Parlementariërs meer ruzie dan effectief beleid. Het aantal ontslagen van Ministers bereek een hoogtepunt en het mag een wonder heten dat de onervaren President remcowouter ongeschonden uit de strijd is gekomen. Toch lijkt de schade achteraf mee te vallen. De Ministeries van Sociale Zaken en Veiligheid deden niet minder dan hun voorgangers en het bank- en verzekeringswezen, de grote zorg van de Minister van Financiën, liep gladjes. Op een licht falend boete(incassatie)beleid en een chronisch gebrek aan Real Estate Agents na kan dan ook in alle redelijkheid gesteld worden dat Cyberië niet reddeloos verloren was na de aanvankelijke problemen rondom de coalitiecrisis.
En daarin schuilt direct een gevaar, want hoezeer de ervaren ondernemers en politici het er ook over eens zijn dat nog een periode met dezelfde mensen het einde betekent van de rechtsstaat; de kiezer zou zomaar weer eens voor dezelfde mensen kunnen kiezen. Daarvoor kunnen diverse redenen bedacht worden. Ten eerste zijn Cyberiërs erg loyaal aan een vaste club mensen die zich rond hen begeven en waarmee zij regelmatig contact hebben. Helaas behoren niet alleen de meest capabele politici tot deze groepjes. Daarnaast is er kortweg een gebrek aan ervaren politici die zich verkiesbaar stellen. Het gros van de oude rotten uit het vak gaat voor een burgemeestersambt, een Digitaliaans avontuur of is simpelweg vertrokken. Wat overblijft zijn enkele, niet altijd even geliefde volhouders en een lange lijst ambitieuze nieuwelingen, die helaas niet allemaal even geschikt zijn voor het vak.
Ten slotte zijn er veel kiezers die zich totaal niet laten leiden door partijprogrammas en geschiktheid van politici, of zich juist te veel fixeren op onhaalbare, populistische standpunten. Roepen dat er een nieuwe leider (dictator) moet komen die iedereen rijk maakt (MC Dictatuur) is bijvoorbeeld heel gedurft en doet het goed onder een groep nieuwelingen, maar is totaal niet realistisch, ook al zou de partij een meerderheid behalen in het Parlement. Hoe zou de kiezer dan wel te werk moeten gaan? Een korte handleiding stemmen:
– De website. Het kiezen van een partij begint bij de website. Hierop staan de belangrijkste standpunten van de partij, de ledenlijst en overige informatie. Werkt een website niet, of is deze niet om aan te zien, dan zouden hier eventueel conclusies aan verbonden kunnen worden. Professionaliteit boven alles.
– De standpunten. Negeer standpunten die bepaalde basis-elementen van de Cyberische samenleving willen verwijderen of veranderen. Negeer ook de partijen die roepen nieuwe producten in te willen voeren of de belasting willen afschaffen. Het Parlement is uiteindelijk alleen verantwoordelijk voor het wijzigigen van de Wet en het voeren van een dagelijks beleid. Vergeet vooral dat laatste niet: wat verwacht ik van een Minister van Onderwijs? Wat zou er beter kunnen met de veiligheid in mijn stad?
– De kieslijst. De partijkeuze zou niet alleen moeten afhangen van de partijpunten of een indivueel lid: bekijk de kieslijsten grondig en bepaal welke in het geheel het beste is. Let vooral op de eerst vier of vijf van een lijst: die maken de grootste kans om ook echt in het Parlement te komen.
– De persoon. De keuze van het partijlid kan afhangen van verschillende factoren; de ervarenheid, visie of het verleden van de persoon in kwestie. Laat men zich leiden door andere factoren, zoals vriendschap of het herrieschopgehalte van de politicus, dan betekent dit in veel gevallen een stem voor een zwakke coalitie en alle gevolgen van dien. Dit geldt uiteraard ook voor een stem die gekocht is. Als de kiezer de leden van zijn partij van keuze niet kent is het verstandig de stem te geven aan de lijsttrekker.
Ten slotte betekent het driemaal of meer stemmen vrijwel altijd dat alle stemmen verloren gaan. Geen aanrader dus. Twee keer stemmen mag wel, dus gebruik deze ook (verstandig). En voor wie er nu nog steeds niet uit is: stem eens op een vrouw, dat maakt de keuze wat eenvoudiger.