Auteur: m1n1conomy
Het afscheid van de VolksRaad nadert met rasse schreden. De discussie gaat niet meer over of het Parlement opnieuw ingevoerd moet worden, maar in welke vorm. De voorstanders spiegelen een prachtig luchtkasteel voor, de tegenstanders schitteren door afwezigheid in het debat. Waar er al twijfels bestaan over het nut van deze bestuursvormwijziging, worden deze niet uitgesproken. Maar als geestelijk vader van de VolksRaad voel ik me verplicht toch enkele kanttekeningen te plaatsen.
Zo is de problematiek rondom het parlementair systeem niet opgelost. In de laatste tien, zo niet vijftien handelsperiodes met een Parlement was er een structureel tekort aan partijen en leden. Twee stemmen, één van jezelf, één van een alter-ego was meestal genoeg om Parlementslid te worden. En zelfs met zo’n lage drempel eindigde de handelsperiode vaak met een vleugellam Parlement omdat er niet genoeg leden waren om voorstellen en moties goed te keuren. Er is geen enkele reden om aan te nemen dat ondertussen dit probleem zichzelf heeft opgelost. De voorstanders van een Parlement die geloven dat binnen enkele rondes niet exact dezelfde problematiek gaat spelen zijn naïef of bewust blind voor de realiteit.
Een Parlement is niet eerlijker of democratischer dan de VolksRaad. Ronde na ronde hebben zich meer mensen aangemeld voor de VolksRaad dan dat er lid kunnen worden van het Parlement. Niet alleen dezelfde politici die letterlijk al jaren onderling de macht delen, maar juist ook kleine en nieuwe handelaren. Door de laagdrempeligheid is het voor hen niet moeilijk hun stem te laten meetellen. Je zult ze niet zien bij de voor hen oninteressante onderwerpen zoals justitie, onderwijs of weer een wetswijziging, maar wel bij de begroting bijvoorbeeld.
Een paradepaardje van de voorstanders is de terugkeer van de politieke partijen. Een politieke partij schijnt een veilige haven te zijn voor aspirant-politici om het vak te leren en een effectieve manier voor ervaren politici om te overleggen met gelijkdenkenden. En eerlijk is eerlijk, dat klinkt logisch.
Echter, de vraag die de voorstanders niet stellen, laat staan beantwoorden is: Waarom zijn er dan nu geen politieke partijen? Het is makkelijker dan ooit om een politieke partij te beginnen, want er worden geen eisen gesteld aan ledental of standpunten. En op de wettelijke uitzonderingen na kunnen alle partijleden de VolksRaad in. Als partijen een daadwerkelijke bijdrage leveren aan de politiek, dan waren ze er wel geweest.
En waarom kiezen verder normale en verstandige politici dan toch voor het Parlement? Niet omdat de VR-kabinetten minder goed zijn, in tegendeel juist. Niet omdat het VolksRaad-systeem slecht functioneert, in tegendeel juist. Niet omdat de VolksRaad ondemocratisch is, in tegendeel juist.
Misschien ben ik bevooroordeeld, misschien schat ik de situatie verkeerd in. Aan de andere kant, misschien heb ik de Cyberische politici lang genoeg meegemaakt om te weten dat men terug wilt naar een elitaire situatie waarbij de politiek in handen is van een select groepje mensen. En daarbij is men bereid de praktische en principiële bezwaren te negeren.