Auteur: toxox
De trage maar gestadige groei van de economie van Cyberi� is een ramp voor het milieu. Een blik op de kaart van een willekeurige gemeente maakt duidelijk dat bomen in hoog tempo worden gekapt en de grond volledig verpest raakt door graafactiviteiten ten behoeve van mijnbouw.
Dat is nog niet eens alles, de oprukkende bebouwing met grote winkelcentra overal in het land en economische centra met grote gebouwen van banken en verzekeringsmaatschappijen draagt ook haar steentje bij aan een verslechtering van het milieu.Verder is ook de productie van halfproducten in houtzagerijen, steenovens, hoogovens, petrochemische fabrieken, voor de plastic productie, en in de chips fabrieken van grote invloed. Om nog maar te zwijgen over de machine fabrieken, elektronische industrie en de grote hallen van de vrachtauto producenten.
Transport tenslotte is ook al geen zegening voor het milieu. Smog is al lang geen onbekend fenomeen meer in Cyberi�. Gelukkig heeft de overheid dit onderkent. Zij stimuleert nu de aanleg van parken door burgemeesters door een extra subsidie toe te kennen aan de gemeente die straks het grootste aantal parken per vrachtauto heeft. Vraag is wel of de overheid daarmee een adequate oplossing heeft gevonden. Veel gemeentes kunnen de stimulans onvoldoende vinden, slechts ��n gemeente krijgt immers de subsidie. Vrachtautos dragen bovendien mogelijk helemaal niet zoveel bij aan de vervuiling. In feite wordt door transport met kleinere wagens veel meer brandstof per getransporteerde squst verbruikt.
Een probleem kan ook nog zijn dat veel bewoners klagen over de onmogelijkheid nieuwe kavels te verkrijgen (hoewel dat niet wordt bevestigd door de prijsontwikkeling op de kavel markt), aanleg van parken op plaatsen waar bewoners willen uitbreiden kon dan ook wel eens op veel weerstand gaan stuiten. Mogelijk kan dit probleem worden verminderd door, van farmers onteigende grond, gratis ter beschikking te stellen voor de aanleg van parken. Ondanks deze kritische noten verdient het initiatief van de overheid het immers om te worden toegejuicht. Nu het bewustzijn er eenmaal is zullen andere idee�n waarschijnlijk van zelf los komen. Een eerste voorbeeld daarvan is het plan om schrootverwerkende bedrijven toe te laten.
Opnieuw gebruik opnieuw bedacht
Smog is beslist niet het enige milieu probleem dat Cyberi� kent. Er is dan ook meer nodig dan alleen de aanleg van parken om iets aan dit groeiende probleem te doen. Bossen en natuurgebieden liggen inmiddels vol met schroot. Je komt er gebroken zagen, scheppen en schroevendraaiers, resten van de hout-, metaal- en kunststofindustrie een enkele afgedankte computer en hier en daar zelfs een hele gesloopte winkel tegen. Waar gewerkt wordt vallen spaanders is een spreekwoord dat hier in meerdere betekenissen van toepassing is. Is daar niets aan te doen? Wellicht wel.
De overheid zou bijvoorbeeld een subsidie kunnen toekennen voor het verzamelen van schroot. Rondneuzend over diverse kavels zouden onvermogende inwoners met wat lege magazijnruimte zo een paar centen kunnen bijverdienen. Het verzamelde schroot zou vervolgens zelfs gerecycled kunnen worden. Ik stel me voor dat met de inzet van wat energie (het zal wel wat olie kunnen kosten), uit een squst schroot toch al gauw een stuk of 5 (multiplex) planken, blokken ijzer en mogelijk ook geringe hoeveelheden goud, plastic of olie kunnen worden gewonnen.
Natuurlijk zal het schrootvolume daarmee afnemen maar niet volledig verdwijnen. Schroot bestaat immers uit meer dan een component. Waar we het over hebben is dus schroot als een nieuwe, universele grondstof. Die niet gedolven maar (gesubsidieerd) verzameld kan worden. En een nieuwe activiteit: recyclen. Waarmee het schrootvolume deels kan worden verkleind door een te kiezen product te recyclen. De recycleproductiviteit zou door de inzet van machines nog wat kunnen toenemen. Omdat schroot verzameld wordt als een soort restactiviteit kan het transport veelal plaats vinden in lege wagens. Benzine kosten zouden dus verwaarloosbaar zijn, maar het bezit van een vrachtauto maakt natuurlijk wel dat schroot ook van grotere afstanden kan worden aangevoerd. Al met al zou zo zowel het milieu als de economie gediend kunnen worden.