Auteur: The Waiter
Cyberië heeft in het verleden al verschillende extreem linkse, rechtse, vooruit, achteruit, door het midden of wat dan ook voor organisaties gekend. Allemaal sloegen ze dreigende taal uit en kwamen ze daarmee in de pers. Leuk voor hen om hun persgeilheid te bevredigen en leuk voor ons editors, want wij hadden iets om over te schrijven en mochten zelf ook een tikkeltje dreigend overkomen.
Nu hebben we een andere organisatie gekregen, het RAF (Rote Armee Fraktion). Ze praten Duits, ze doen stoer, ze zijn onbekend en ze schieten Parlementariërs neer. Alles wat je nodig hebt om de krant te halen, en aangezien u dit nu leest is het ze gelukt. Ik schrijf dit niet om de persgeilheid van een stel doorgedraaide fascisten te bevredigen, maar om het volk te waarschuwen voor het RAF en niet in de minste plaats om het RAF te waarschuwen voor het volk.
Nog nooit heeft het Cyberische volk zich gewonnen gegeven aan agressie: havens werden gebombardeerd, maar opnieuw gebouwd, het parlement werd opgeblazen, maar de politiek ging door. Winkels werden opgeblazen, maar de economie bleef groeien, mensen werden neergeschoten, maar Cyberiërs leven door. Het klinkt misschien een beetje nationalistisch, maar we zijn een sterk volk. In moeilijke tijden hebben we alleen een extra steuntje in de rug nodig, net als alle andere wereldbewoners.
Het RAF is echter van mening dat we geen steuntje maar een kogel in de rug nodig hebben. Als politicus met een reputatie om niet helemaal tevreden over te zijn heb je natuurlijk voor je zelf te zorgen. Mijn inkomen investeerde ik dan ook volledig in mijn partij, de editor school en 2 kogelvrij vesten. Dat leek me voorlopig voldoende. Het RAF bewees het tegendeel.
Na de aanslag op Michiel Hutman was ik boos, boos op het RAF en dat ze onze politiek probeerde te vernietigen door doelgerichte aanslagen te plegen op personen op grond van hun politieke mening. En dat heb ik ze ook verteld. Blijkbaar zijn ze niet gediend van commentaar want een tijdje later werd ik op straat getroffen door twee kogels in mijn onderrug. Als dat hun manier van praten is ga ik ze ook niet om commentaar vragen. Dat zullen ze trouwens toch niet geven want hoewel ze er alles aan doen om in de spotlight te komen hebben ze nog steeds niet duidelijk gemaakt wat ze eigenlijk willen van eerlijke Cyberiërs, die zich nu een beetje slapjes voelen en wat vaker over hun schouder zullen kijken.