Auteur: davidvda
Fier als ik ben ga ik op donderdag iets na schooltijd met mijn mooie puntenlijst naar het Ministerie van Onderwijs om een officiëel examen aan te vragen. Tot mijn grote verbasing is het Ministerie al gesloten. Morgen weer komen denk ik maar. Na een drukke werkdag stroom ik het Ministerie weer binnen, vol zenuwen om het examen te mogen doen. Het is druk en warm in het Ministerie. Er hangt een lucht van stresszweet binnen. Na enkele minuten is het mijn beurt. Ik voel mijn hartslag al stijgen. Een assistent vraagt me waarvoor het is. Graag een examen REA als het kan. De assistent brengt me direct weer tot de realiteit. Het spijt me mijnheer, maar er is momenteel geen plaats in de examenzalen. Er zijn nog tien wachtenden voor u en we sluiten over enkele ogenblikken. Dan maar nog een dag in spanning wachten voor het mijn beurt is. Op zaterdag leek het niet mogelijk examen te doen. Alles gesloten behalve het loket voor de inschrijvingen. Ik word er langzaam treurig van, lukt het me nog wel om eens examen te doen? Ik besluit nog wat bij te studeren en mijn lessen nog eens te herhalen.
Zondagmiddag, er hangt een donderwolk boven de stad, ik neem mijn paraplu mee en ga nog maar eens kijken. De Minister is aanwezig, maar deelt me mede dat het vandaag niet mogelijk is examens te doen. Het schijnt dat er geen examinatoren zijn. Vorige keer was het toch ook hij die het examen gaf, maarja wie ben ik als gewone inwoner om daar meer over te weten. Wat zien die examenzalen er toch mooi uit. 4 zalen waarvan 1 volledig leeg. Ik sta nog even te dromen en plots zie ik het licht aangaan in de examenzaal. Ik spoed me naar de MvO. Misschien was ik te nerveus en had ik het niet goed begrepen. Ik vraag of ik toch examen kan doen. Hij antwoord mij kort: Nee, ik heb je toch al gezegd: er zijn geen examinatoren. Morgen misschien. Even later zie ik dat er iemand examen zit te doen in deze examenzaal. Kwaad keer ik terug maar de deuren van het ministerie zijn al gesloten en alleen in de examenzalen brand nog licht. Ik vraag me af waar ik achter de oplossing van mijn misterie kan komen en begeef me naar het Parlement. Tijdens het vragenuurtje vraag ik waarom ik geen examen kan doen en iemand anders wel terwijl ik al 4 dagen opzoek ben naar een examen en diploma. Maar niemand kan me in het achterkamertje hierop antwoorden. Ik stel me de vraag: Ben ik te min, ben ik te min omdat je vader met een grotere kar rijd dan de mijne? Is er iemand die het weet of me kan helpen?