Auteur: Rednax
Kort nadat we voet aan land hadden gezet begon het hele gedonder alweer. Ons immer mooi Roebelarendsveen begon weer in trek te raken bij buitenstedelijke handelaren die van onze florerende economie wilden genieten. Pedro Alvarez riep via ons geheime, maar zeer efficiënte communicatie systeem een aantal vooraanstaande Roebelarendsveen inwoners op om zo snel mogelijk naar onze geheime vergaderruimte te komen. Daar aangekomen was de spoedvergadering al begonnen en werd snel besloten dat we doormiddel van een Verordening (VO) deze geldwolven zouden afschrikken. De volhardende geldwolf zal een handelsbelasting moeten betalen om met ons mee te mogen liften. Om niet de kleine handelaren al te zwaar te raken werd besloten enkel winkels boven de 1sq te belasten.
Al snel begon dit beleid zijn vruchten af te werpen. De vraag naar winkels in Roebelarendsveen nam drastisch af, er waren zelfs handelaren die hun net verworven winkeltje weer te koop zetten. De enige handelaar die winst scheen te zien in een winkel in Roebelarendsveen was paul.stolk.
Zoals de VO voorschreef werd een boete van 500 ISH geëist, alleen bleek hier een probleem te zijn. Officers wilden de boete niet uitschrijven en deze zou dan ook toekomen aan de stadskas van Eurodam. Een FCS was er op dat moment nog niet dus de enige optie zou een rechtszaak zijn, welke ten tijde van schrijven nog niet tot een uitspraak is gekomen wegens het zeer zwakke optreden van een rechter.
Gelukkig werd er dan toch een FCS aangesteld, maar de vreugde in Roebelarendsveen bleek van korte duur te zijn toen de FCS dezelfde persoon bleek te zijn als de overtreder van de VO. Inderdaad, paul.stolk werd aangesteld als FCS. Met deze aanstelling rees bij ons de vraag in hoeverre hij objectief zou zijn en gewoon de boete aan zichzelf zou uitschrijven, onze vermoedens werden al snel bevestigd toen paul.stolk weigerde een boete uit te schrijven onder het mom: “Dat hoeft niet van the mega handelaar”.
The Eye vond het allemaal wel mooi geweest en besloot een beleidsmotie in te dienen, welke the mega handelaar zou dwingen het volledige stadsbudget van Roebelarendsveen in te nemen en dit pas weer terug te geven wanneer de VO ingetrokken zou zijn. Echter was de VO zo slecht geschreven dat er in Roebelarendsveen meteen al uitwegen werden bedacht. Helaas bleek het Parlement minder goed op te letten en al snel werd de VO aangenomen.
Daar zaten we dan in Roebelarendsveen, wakker worden zonder budget. Pedro Alvarez liet meteen de toeristen terug schroeven en een aantal grote handelaren besloten wat extra te investeren om de stad toch draaiende te houden. Tegen de middag begon het budget gelukkig alweer iets te groeien en de gezichten werden weer vrolijker. Om toch een voorspoedige handelsperiode te kunnen garanderen werd een snelrechtzaak gestart om the mega handelaar te verbieden meer geld van het stadsbudget af te trekken. De spannende uren waren begonnen, iedere inwoner van Roebelarendsveen die de tijd had bevond zich in het clubhuis om de overwinning te kunnen vieren zodra de uitspraak van de International Court bekend zou worden.
Vlak na het gezamenlijke diner kwam daar dan eindelijk het verlossende woord, we hadden de zaak gewonnen. Na terugkomst van Rednax bleek zelfs dat Roebelarendsveen niet alleen verder kon met het budget dat nu was opgebouwd, maar dat ook al het afgenomen geld terug moest naar de stadskas. De vreugde kon niet op en er werd tot diep in de vroege uurtjes gefeest. Onze burgervader kwam na het uitbundige feest als eerste weer een beetje bij zinnen en moest helaas wat treurig nieuws brengen. De strijd was nog niet over, de International Court had ruimte open gelaten voor straffen, het Parlement was onbetrouwbaar en de president zinde op wraak.
Wat het Cyberisch Parlement nog zal verzinnen om Roebelarendsveen tegen te werken zal alleen tijd kunnen uitwijzen, maar in deze eerste week heeft Roebelarendsveen toch wel bewezen tegen een stootje te kunnen en een opzichzelfstaande sterke stad te zijn.