Auteur: justinote
Akte 1 tot en met 4.
Alvorens te beginnen met het lezen van de aktes word nadrukkelijk vermeld dat dit met een leeg brein en de zo grootst mogelijke fantasie gelezen dient te worden, indien dit niet gebeurd kan de lezer de aktes misschien niet waarderen.
Akte 1. De Droom
Het is een donkere en gure nacht wanneer dit zich afspeelt, af en toe schijnt er een streepje maanlicht de kamer binnen, de regen tikt zachtjes op het dakraam, woelend en nat van het zweet ligt justinote in zijn bed, het is al de zoveelste droom die deze doodnormale handelaar uit Zwollar heeft over zijn verborgen liefde voor Cheeseo, de op het moment regerende Ibishaanse leider.
justinote schrikt wakker. Naast hem staat Tresias Aegirsson, de pandjesbaas waar justinote momenteel verblijft. ‘Je droomde weer over hem he.’ klonk de stem van Tresias wazig in justinote zijn hoofd. ’He wat, nee, ga alsjeblieft weg Tresias ik probeer te slapen.’, Hoofdschuddend liep Tresias weg in zijn MegaMindy pyama. justinote was met zijn gedachten al weer bij Cheeseo.
Akte 2. De geheime affaire
Er klonk een zwaar geluid in de verte, over de heuvel kwam een MC-Truck aan, de wielen hadden moeite om grip te krijgen op de drassige ondergrond in Seoul, achter het stuur zat een onbekend persoon maar daar ging het ook niet om, het ging erom wie achterin zat. Het zeil werd van de achterkant afgetrokken en Cheeseo werd verwelkomd met een brede grijns. Het was Car-Dealertje die hem op had staan wachten. ‘Snel, kom erin’ zei Cheeseo tegen Car-Dealertje . Dat liet hij zich geen twee keer zeggen. De onbekende persoon kreeg de opdracht om zichzelf maar te vermaken met Cheeseo. In de uren die daarna volgde gaat niets beschreven worden, omdat er ook minderjarige personen in de Federatie wonen.
Akte 3. Het weerzien met een oude vriend
Ondanks het prachtige weer in de bossen van Zwollar, was er een ongelukkige handelaar te vinden in het altijd rustige stadje; het was justinote. Nog steeds had hij elke nacht dromen over zijn prins op het gele nijlpaard, het handelsseizoen was nog niet begonnen en iedereen was nog vrolijk tegen elkaar. Uit het niets hoorde hij een vertrouwde stem achter hem die zei:’ Justin maat, hoe is het met je?’. Het was Rockenfeller, die na een lang verblijf in Digitalië terug was gekeerd om zijn oude vrienden weer eens te zien. justinote sprong op en omhelsde zijn oude maat.
Na kort bij te hebben gekletst, liepen ze samen naar het middelpunt van Zwollar, het hoofdkwartier van Passage. Naar verluidt mag alleen de crème de la crème van de handelaren naar binnen en weten buitenstanders niks van wat zich binnen het gebouw afspeelt. Ze namen de lift naar de 4de etage, hier was 1 van de 2 grondleggers van Passage, Reserved, bezig om de nieuwe tactieken en plannen voor het volgende handelsseizoen door te nemen. ‘Rockie maat hoe is het?’ klonk het uit de zwarte fauteuil waar Reserved zich in had genesteld.
Na de korte omhelzing en het bijpraten, dat overigens zeer luid gebeurde, gingen justinote en Rockenfeller verder naar het middelpunt van het gebouw. Hier waren de volgende 3 leden van Passage zichzelf behoorlijk aan het vermaken: Tresias Aegirsson, Tupmusti en Restriction. Tresias was bezig om zijn record, hoe vaak kan je in een lift naar beneden en naar boven gaan, te verbreken. Naar het schijnt is hij hier tot diep in de nacht mee bezig geweest. Tupmusti en Restriction waren bezig om alle faciliteiten die het gebouw te bieden had te ontdekken. Ze waren al op de minigolf baan geweest en waren op weg naar het ingebouwde restaurant om daar te genieten van het brede scala aan eten dat daar aangeboden werd. Rockenfeller en justinote liepen verder naar de kamer die er echt toe deed: het nieuwe onderkomen van Rockenfeller,, want het bleek toch een trip naar Zwollar te zijn die langer zou gaan duren dan 1 week.
Akte 4. Het grote bedrog
In een snel ritme werd op de deur geklopt van het pand waar justinote zich bevond. Het was Car-Dealertje, de man met wie hij een kortstondige affaire heeft gehad, buiten adem, met een zaklamp en een soort van afstandsbediening in zijn hand. ‘Wat doe je?’ vroeg justinote aan hem. ‘Ooh, die afstandsbediening bedoel je? Dat zie je dadelijk wel’. Toen ze eenmaal boven op het dak van het huis stonden, gaf Car-Dealertje de afstandsbediening aan justinote, ‘Hier probeer maar’ zei hij. justinote klikte op het bovenste knopje van de afstandsbediening en in de verte begon zich een lichtshow te ontplooien. Het was schitterend, met gestokte adem stond justinote te genieten van een spektakel van ongekende omvang, ‘maar hoe heb je…’ Car-Dealertje was al weer weg. justinote heeft de rest van de avond met gemengde gevoelens naar de lichtshow gekeken, niet wetende dat zich rondom het huis van Plastic Dame tientallen lampen deze arme inwoonster van de Federatie de rest van de nacht hebben wakker gehouden.