Auteur: The Imperialist
Er zijn weinig heuvels die meer rust uitstralen dan die in Digitalië, maar evengoed weinig plekken waar de omgang zo bloederig is als in het zelfde Digitalië. Op de tweede dag van de handelsperiode werden er al schoten gelost te Digitalië.
Na 11u dat de Federatie weer toegankelijk was voor zijn bewoners, klonken er te Monapoli een aantal schoten. Enkele ogenblikken later trof men zijne wijlen majesteit de koning, Tresias Aegirsson dood aan. Een triomf voor het Digitaliaanse continent.
Na de bezetting van de familie Alvarez en daarmee de uitschakeling van de Digitaliaanse bestuursleden was er veel norsheid onder de bevolking. Digitalië was gemassacreerd en de straten waren verlaten. Een verrassing voor de bewoners, de Alvarezzen gaven hun juist verworven macht door aan een minder capabel persoon. De ijzeren greep die Digitalië wurgde en onder bedwang hield, werd losgelaten en in de schoot geworpen van Tresias Aegirsson. Het is geen wonder, dat deze dood werd aangetroffen, maar er zit meer achter de momentele gebeurtenissen.
Op het moment dat Alvarez heer en meester was in Digitalië, waren er verschillende personen die tezamen vergaderden over hoe men verder moest met Digitalië. Woorden zoals: Verouderd, krachteloos en onstabiel werden toegeschreven aan het huidige wetboek. Met het dictatoriale regime, gesteund door Alvarez, besloot men de Alvarezzen uit te schakelen en Digitalië weer onder Digitaliaanse kroon te plaatsen.
Veel tijd was er niet om hun plan uit te voeren, want na 11u werd het probleem neergehaald en werd een Digitaliaan gekroond tot Koning. Vele Digitalianen zijn opgelucht. Na enkele uren in de triomfsfeer gewaand te hebben, klonken er weer schoten, maar nu te El Peso. The Imperialist was neergeschoten, met als reden: “Landsverraad doormiddel van een geplande staatsgreep en overname van het huidige bestuur.”
Aan deze handelsperiode waren er veel verwachtingen gekoppeld. Men zou een nieuwe visie planten in Digitalië. Uiteindelijk bleek dat praten niet in de Digitaliaanse mentaliteit zit, want na enige discussies klonken de schoten op The Imperialist.
Men kan niet discussiëren wanneer men wil, men zal de tijd moeten afwachten tot het woord overheerst van de (slechte) daad.