Auteur: bonanza
Al periodes lang schemert het over de Schelde. De overkant is niet te zien. De mist lijkt af en toe weer op te trekken, maar steeds herstelt het zijn status van ondoorzichtigheid. Linkeroever en rechteroever hebben elkaar al een hele tijd niet meer gezien en zijn zelfs al wat vervreemd van elkaar. Op een dag roept iemand aan de rechteroever van de Schelde verheugd uit dat hij aan de andere kant lichtjes kan waarnemen. Heel zachtjes, nauwelijks waar te nemen. Het hele dorp aan de rechteroever stroomt samen aan de kant van de Schelde en allemaal beamen ze het. Jawel, er is licht in zicht.
Personen komen en gaan. Oude rotten met lange baarden lopen wat verweesd door de straten rond, mopperend over die vroegere oude tijd. "Toen was het nog plezant, toen viel er nog wat te beleven. Dit en dat zou je nu niet meer kunnen tegenkomen.". En "Ik begrijp waarom al die andere goede personen wegtrokken, nu is er niets meer aan." Waarbij ze uiteraard vergeten dat ze het zelf al die tijd hebben uitgehouden en zich best hebben geamuseerd, aangezien ze steeds braaf elke keer terugkeerde naar de Federatie.
De kanker en tumor van deze oude mannen blijkt de politiek te zijn. Het werkt niet meer zoals het zou moeten, overal hebben ze commentaar op. Sommigen blijken zelfs fervente Nee-stemmers te zijn en stemmen daarom tegen op de voorstellen die voor vernieuwing kunnen zorgen. De vernieuwing waar ze zo naar snakken.
Gelukkig heb je ook personen die erin blijven geloven. Ook zij hebben toekomstplannen en daar past de politiek perfect in. Hen zul je niet horen zeggen dat het slecht gaat. Het gaat zelfs relatief goed met de politiek. De autonomie van Cyberië is sterk toegenomen door het eigen financieringssysteem dat een tijdje geleden is ingevoerd. Die zelfvoorziening blijkt een cruciale rol te spelen in de ontwikkeling van de politiek. Zo hebben ministers recent meer vrijheden gekregen en kunnen ze hun beleid ruimer zien met voldoende financiële middelen op zak. Naast het financiële aspect is er uiteraard ook het controleorgaan CoV, dat (zo bleek) meer macht had in Cyberië dan het parlement zelf. Ook daar heeft het parlement in gesnoeid.
Het probleem blijft echter om voldoende gemotiveerde personen te vinden die zich aan de politiek willen overgeven. Maar ook daar is een mouw aan gepast. Het aantal parlementsleden is sterk gedaald tot 9 leden. Dat kleinere parlement blijkt veel flexibeler en dat is wat we in Cyberië nodig hadden.
Knip de baarden af van die oude mopperpotten en duw ze met hun neus in de feiten. En als je voldoende interesse hebt in de politiek, ontsteek dan ook een lichtje.