Auteur: The Socialist
Nog minder dan twee dagen te gaan, en dan is het weer zover:
verkiezingen. Normaal gesproken zijn er altijd wel een aantal speerpunten waar de partijen de verkiezingen mee ingaan, maar deze handelsperiode heb ik weer bedroevend weinig gezien van andere partijen. Nu ben ik natuurlijk afgevaardige voor één van de Cyberische partijen, maar ik ben zeker niet uit op het omlaag halen van anderen.
Nee, het is gewoon bedroevend dat er zo weinig initiatief is bij de verschillende politici. Afgezien van de stunt van Podje en zofona is er weinig boeiends gebeurd deze handelsperiode.
Hoe moeilijk kan het nou zijn om maar te reageren op een idee van een ander? Stel je voor, je zou moeten denken en spreken: moei-lijk! Nee, veel politici vinden dat al teveel moeite, en dat terwijl er meer dan genoeg problemen zijn op te lossen. Natuurlijk kan men makkelijk mij beschuldigen van het niet voorstellen van verbeterpunten voor onder andere het wetboek, maar zonder klankbord is dit dan ook bijzonder lastig te realiseren. Het feit wil echter dat ik na een afwezigheid van zo’n half jaar slechts één handelsperiode weer terug ben in de Cyberische politiek, waardoor heb gissen blijft voor mij of in dat half jaar het Parlement steeds zo brak heeft gefunctioneert. Mocht dat namelijk inderdaad zo zijn, dan zou het idee van het voormalige Centralisme niet gek zijn. Natuurlijk is het budgetsysteem al in orde, maar een ministerraad welke de scepter zou zwaaien over Cyberië zou niet gek zijn.
Nu ben ik niet zo’n fan van Digitalië op het moment, maar het systeem waar de burgemeesters de macht in handen hebben is niet eens zo gek. Het werkt zowaar. Waarom zou zoiets dan niet in Cyberië kunnen werken? Een eenvoudige ministerraad met een voorzitter (President) en vier ministers (Financiën, Onderwijs, Justitie en Binnenlandse Zaken) zou als een geoliede machine moeten werken. Partijen zouden alsnog meedoen om afgevaardigen voor deze minsterraad af te leveren, en in de meest ideale situatie zouden personen zich direct voor een post beschikbaar kunnen stellen. Op deze manier treed directe democratie in werking waardoor het volk zelf hun minister van Onderwijs of hun minister van Justitie kunnen kiezen. Is er iets beters mogelijk? Ik denk het niet.
Maar goed, zoals ik al zei heb ik momenteel geen heldere blik op de gemiddelde activiteit door de periodes heen. Mocht het echter écht zo zijn zoals het nu is, zou een ministerraad wat mij betreft morgen al in het leven mogen worden geroepen.